ارتباط بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی پرستاران

چکیده مقدمه: هوش هیجانی شامل مهارت­هایی است که توانایی فرد جهت مواجهه با فشارهای محیطی و کسب موفقیت­های شغلی را افزایش می­دهد و به عنوان عامل متمایز کننده عملکرد سازمانی نقش مهمی را ایفا میکند. هدف: هدف این مطالعه تعیین ارتباط هوش هیجانی با فرسودگی شغلی پرستاران می­باشد. روش­کار: مطالعه حاضر توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی است که با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی شده  بر روی 240 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی شهر رشت انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی bar-on دارای پنج مؤلفه (درون فردی، بین فردی، سازگاری، کنترل استرس و خلق عمومی) و پرسشنامه فرسودگی شغلی maslach شامل سه بُعد (خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کفایت شخصی) بود. داده­ها توسط آمار توصیفی واستنباطی (آزمونهای آماری ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون لوجستیک رتبه­ای) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین هوش هیجانی و خستگی هیجانی (122/0-=,r05/0>p) و مسخ شخصیت (258/0-=,r0001/0>p) پرستاران مورد پژوهش ارتباط منفی معنی دار آماری و همچنین بین هوش هیجانی و کفایت شخصی (413/0=,r0001/0>p) ارتباط مثبت معنی دار آماری مشاهده شد. نتیجه­گیری: با توجه به وجود ارتباط مثبت بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی پرستاران  و اهمیت فرسودگی شغلی در ارائه کیفیت خدمات پرستاری پیشنهاد می­شود با برگزاری دوره­های آموزشی هوش هیجانی و ارتقا آن در پرستاران، زمینه­های  کاهش فرسودگی شغلی آنان فراهم شود.